Inmiddels is iedereen wel op te hoogte van wat twitter is. Ik hoorde voor het eerste het woord 'Twitter' toen mijn vriendin me stompte en riep: 'Heb jij al twitter?' 'Een wat?' was mijn antwoord. Ik besloot uiteindelijk een account aan te maken en zo gezegd zo gedaan. Maar wat hier nou de bedoeling van was? Ik had werkelijk geen idee. Later kwam ik erachter dat je in een paar tekens kon vertellen waar je mee bezig was. Het leek op een wie/wat/waar van hyves en ik vond het helemaal niks. Inmiddels kwam Twitter steeds vaker voorbij en keken mensen me raar aan als ik zei dat ik geen twitter had. 'Beetje neerzetten wat ik ga eten vind echt niemand interessant', antwoorde ik dan. Ik begreep echt niet wat er zo leuk aan was en vond het meer iets voor beroemdheden die zo konden vertellen hoe geweldig hun leven wel niet was.
Toen ik deze zomer een BlackBerry kocht besloot ik toch eens Twitter aan te maken omdat die App er toevallig al op stond. Ik begon mijn eerste tweet om te melden dat ik me aansloot bij het Twittergenootschap. Meteen kreeg ik reactie's en langzamerhand begon ik er wel lol in te krijgen. Inmiddels ben ik een half jaar bezig en heb nu bijna 2000 tweets. Ik kan echt niet meer zonder en als ik mijn mobiel vergeet ga ik daar ook voor terug speciaal om dan te kunnen twitteren. Je zou kunnen zeggen dat ik verslaafd ben. Ik wil werkelijk alles melden wat ik mee maak. Grappige uitspraken van mensen in de bus, geklaag van mezelf en ja, zelfs wat ik ga eten.
Wil je weten hoe verslaafd jij bent aan twitter? Doe dan hier de test: KLIK
Ik ben 62% verslaafd.
Wat vind jij van Twitter?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten