Iedereen kent het wel. Voor de supermarkt staat er een mannetje met een stoppeltjesbaard, klein van stuk met een daklozenkrant. Soms met een accordeon of ander muziekinstrument, soms ook met helemaal niks. Ze staan je hoopvol aan te kijken en zeggen al-tijd gedag.
Sommige mensen antwoorden hierop, sommige geven alleen geld en andere lopen met een zo groot mogelijke boog om ze heen. Ze maken me soms ontzettend ongemakkelijk . 'Ze kopen gewoon bier of drugs van dat geld hoor', hoor je mensen zeggen. Andere hebben medelijden met de daklozen en trekken de portomonee open. Maar worden deze mensen hier nou echt gelukkig van? Ze staan er van s'ochtends vroeg tot s'avonds laat voor de winkel in welke weersomstandingheden dan ook. 'Zoek dan gewoon werk', waarop een ander antwoord 'Misschien barstte ze van het geld en zijn ze te lui om een normale baan te zoeken'. Als dat zo was, is dit het toch helemaal niet waard? Ik heb hier daarom een test mee uitgevoerd.
Ik ging met 2euro naar de Albert Heijn, 4 uur s'middag. Ja hoor hij stond er weer, precies dezelfde als altijd. 'Goedemiddag', kreeg ik van hem te horen. Ik haalde mijn portomonee tevoorschijn, gaf hem 2euro en liep de winkel in zonder ook maar een woord tegen hem gezegt te hebben. 'Dankuwel', riep hij me nog na met dezelfde blik als toen ik aankwam.
De dag erna ging ik voor de 2de keer, dit maal zonder portomonee. 'Goedemorgen', deze keer was ik degene die iets zei. 'Goedemorgen', antwoorde hij met de grootste glimlach die ik die dag had gezien. Het was al donker, regende pijpenstelen en na waarschijnlijk al een hele dag met dat krantje te hebben gestaan en iedereen gedag te hebben gezegd stond hij er gewoon nogsteeds.
Wat ik hier mee wil zeggen is dat ze vaak net zo blij zijn met een 'Goedemorgen', als met 2euro. Dus loop voortaan niet meer met een grote boog om ze heen want het zijn ook maar mensen net als wij. Geld geven hoeft helemaal niet, een woordje van 11 letters kan al genoeg zijn.
Liefs,
Linda J
Geen opmerkingen:
Een reactie posten