En op een gegeven moment wordt het contact minder en minder, en raak je je supergoede vrienden kwijt. Het liefst willen we het tegengaan, waardoor we een soort stalkers worden (haha), en het alleen maar erger wordt. Helaas voor ons kan je dit niet tegengaan. Oké, je kan zelf natuurlijk ook gewoon wat initiatief tonen, en het opbrengen om gewoon zelf een gesprek te beginnen, maar als je dit al doet, houd het een beetje op. Uit elkaar groeien heet dat. Naar maar waar.
Herken jij dit of heb je het zelf meegemaakt?
Ik ben ook mijn eigen blog gestart, dus als je een kijkje wilt nemen + volgen (:$), zou ik dat supertof vinden!
http://justtouchthestars.blogspot.com/
xoxo
Herken het een klein beetje. Heb een vriendin in Brabant wonen, woon zelf in Gelderland. We spreken elkaar nog wel, maar we moeten wel nodig weer afspreken! Maar dat komt vast wel goed :)
BeantwoordenVerwijderenX
Ik heb dit voor heel even gehad met mijn beste vriendin, maar nu zien we elkaar wel veel meer! :D.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Mariette
love your blog! <3
BeantwoordenVerwijderenik volg je, zou je me terug willen volgen?
hoplikeafashionbunny.blogspot.com
xx
Ik herken het wel, ik heb het eigenlijk al heel vaak meegemaakt helaas.
BeantwoordenVerwijderenIk herken het ook wel,! :(
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je die goede vrienden niet kwijtraakt ondanks dat je ze minder spreekt of zelfs op een gegeven moment helemaal niet spreekt. De essentie van een goede vriendschap (voor mij dan misschien) in een gevoel op dat moment wanneer je elkaar wel/weer ziet of spreekt.
BeantwoordenVerwijderenMaar ja, het is inderdaad wel jammer als je fijne mensen niet meer spreekt. Komt goed :)